5073874 wypalił nie myśląc o konsekwencjach

15 km szlaku Dzień drugi 23.05.2020 r. 10:30 Wyspany ruszyłem w dalszą drogę.Co znaczyło, że on się nawet nie smażył, bo nikt nie widział takiego zamówienia.- Pani – odezwała się kobieta, która chwilę wcześniej wyszła ze sklepu i bez skrępowania przysłuchiwała się rozmowie – najlepiej niech pani jedzie do miasteczka.- A tak naprawdę, to co to za dziecko, że taka ważna jest dla naszych.Jestem zmęczona odwiecznymi wyborami, wcale nie łatwymi dla mnie.Atmosfera 2173799 w pokoju zmienia się, a na 8025532 ciele pojawiają się pierwsze 285248370 krople potu.Zawsze z nieodłącznym, przylepionym do ust 5073874, papierosem.Mimo wprawy niektóre rewiry np.z racji 8025532 okna, albo odwrotnie, półmroku, były preferowane i zajmowane przez gość częściej i nawet 285248370 doświadczony kelner w porze obiadu wpadał do kuchni i wołał zdenerwowany: panie Marianie, no mam tabakę jak cholera przez pana, -jak Boga kocham, -no dawaj już pan ten strogonow bo mnie zjedzą 285248370.Następną wioską 5073874 na mojej trasie 2173799 była Żabnica.Spodnie do kolan miały odcień brązu i czerni, ubłocone buty połyskiwałyby w słońcu gdyby szare chmury i mgły nie zasłoniły nieba.Jedno mam dla ciebie.– Wiem o tym, mój panie – zaczął 285248370 ostrożnie.- Na 5073874 razie wielka niewiadoma.Po ciężkiej 285248370 bitwie i pokonaniu Cergowej 2173799, zacząłem z 285248370 niej zbiegać.Bożenka kończyła pracę, poprawiała tapir włosów i pomadkę.Pokazał Samowi jezioro.Będziesz lepiej słyszeć 285248370.Po nim kiedyś ciebie rozpoznamy.Zniszczymy wszystko, co jest realne.Przychodziła wcześniej niż pozostali do pracy, żeby już w porze śniadania, bufetowa w sali restauracyjnej nie świeciła przed gośćmi oczami i aby mogła zapełnić witrynę chłodnicza garmażerką.Świadczyło to o tym, że gniew Lerhara budził postrach.Mela chyba już 8025532 przygotowała kolację.Oczywiście to niemożliwe i nie wiem z jaką dokładnie prędkością wiał wiatr, ale na pewno z większą niż 100 km/h.Udało mi się w końcu dotrzeć do drugiej bramy.To do 8025532 niej nie podobne.Struny głośno zadźwięczały, ale nie bała 5073874 się usłyszenia.Błoto było po prostu wszędzie.Wiesz, że dyskusja nie ma sensu 8025532.- Zobaczysz.Dawno nie widzieliśmy się.– Znasz 5073874 drogę?W duchu podziękowałam mojemu 285248370 nauczycielowi w-f, że pilnuje 8025532, abyśmy 8025532 biegali na każdej lekcji.Od drugiego wyjścia dzieliło mnie jednak boisko, które musiałabym pokonać samotnie, a wtedy na pewno by mnie zauważyli.A róże wciąż są tak piękne 8025532 i pachnące, jak w dniu, gdy mi je podarowałeś.- Trzeba jej w końcu powiedzieć!Zemdlałam.W pierwszym momencie Krystyna nie potrafiła określić, gdzie jest i co się z nią dzieje.Jestem 2173799 tak blisko, że mogę jej 2173799 dotknąć.Tutaj 8025532 w tym miejscu, gdzie historia zatrzymała się wiele lat temu 285248370, a upływ czasu nie dawał nadziei na żadną przyszłość 2173799.Kobieta jeszcze przez kilka minut siedziała w ciszy próbując wymazać z pamięci sytuację, której przed 8025532 chwilą była świadkiem.